Kediotu

Genel Bilgiler

İkiçenekliler sınıfının, kediotugiller familyasından; kökü az etli, çok yıllık bir otsu bitkidir. Boylarına göre iki gruba ayrılır. Bir kısmının boyu 5-50 santimetre kadardır. Diğerleri ise, 2 metreyi bulabilirler. En yaygın türü tıbbi kediotudur. Yurdumuzda büyük yapraklı kediotu, küçük kediotu ve dağ kediotu gibi türleri vardır. Tıbbi kediotu : Avrupa ve Kuzey Asya'da yabani olarak yetişir. Öneminden ötürü kültür bitkisi olarak da yetiştirilir. 1-1,5 metre yükseklikte çok yıllık bir kediotu türüdür. Gövdesinin içi boştur. Yarprakları karşılıklı olarak dizilmiştir. Sapları kısa, kenarları dişlidir. Çiçekleri büyük, beyaz veya pembe renklidir. Meyveleri küçük ve tüylüdür. Rizom ve köklerinde nişasta, şeker, reçine, chatin, valerin ve uçucu bir yağ vardır. Kökü tazeyken kokusuzdur. Kuruduğu zaman keskin fena bir kokusu vardır.

Faydaları

Sinirleri telkin eder. Nevrasteni ve isteride faydalıdır. Ateş düşürür, spazm çözer. Sinirsel baş ağrılarını, sinirsel çarpıntıları teskin eder. Tıbbi kediotunun kökünden elde edilen kediotu esansı isteri, kore ve epilepside kullanılır. Baş dönmesi, taşıt tutması ve heyecanlanma hallerinde kullanılır.

Nasıl Kullanılır

Kediotu kökü temizlendikten sonra parçalanıp kurutularak kullanılır. Parçalanmış kökler kaynatılarak suyu içilir. Kökünden elde edilen esans baş dönmesi, taşıt tutması ve heyecanlanma hallerinde faydalıdır. Taze yaprakları ezilip yaraların üzerine konursa iyileşmesine yardımcı olur. Fazla kullanılması zehirlenmelere neden olmamakla birlikte baş ağrısı, hazımsızlık ve halsizlik gibi yan etkilere neden olabileceğinden tavsiye edilmez. Ayrıca, reçeteli uyku ilaçlarıyla birlikte kullanılmamalıdır.